Dobrowolski Odo (Otton) (1883–1917), artysta malarz. Ur. się w Czerniowcach jako syn Józefa († 1935) urzędnika Namiestnictwa Gal., zajętego później w administracji dóbr arcybiskupich, i Eugenii Wittich († 1917). Uczęszczał do gimnazjum we Lwowie, potem kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie; w l. 1908 i 1909 przebywał w Paryżu, korzystając z przyjaznej opieki Jana Styki, a po przejściowym pobycie w Monachium osiadł we Lwowie. W czerwcu r. 1915 wyjechał do Rosji i zmarł w Kijowie w r. 1917. Pozostawił po sobie znaczną ilość prac, przeważnie niewielkich rozmiarów, wykonanych akwarelą, tuszem, gwaszem bądź pastelą. Interesowały go głównie motywy architektoniczne i pejzaż, a w spuściźnie po nim przeważają fragmenty ulic, ujmowane w pewnej stylizacji, oraz widoki Lwowa i Paryża. Cykl obejmujący 16 akwarel, przedstawiających Stary Lwów, wystawiony był w Warszawie. W zbiorach p. Heleny Dąbczańskiej, przeznaczonych dla Lwowa, znajduje się kilkanaście jego prac i jeden autoportret, w Galerii Narodowej m. Lwowa akwarela Brzozy. W czasie pobytu wojsk rosyjskich we Lwowie – w zimie r. 1914/15 – wydał tekę zawierającą 10 autolitografii w rozmiarach 40–30 cm na kartonach 57–40cm; wydawnictwo to, dozwolone przez ówczesną wojenną cenzurę, zdobyło sobie w owym czasie dużą popularność.

»Kurier Warsz.« 1938, nr 105; Informacje siostry p. A. z Dobrowolskich Skibowej.

Jan Poratyński